SIBUK

| | 0 pandangan




“Dahlah tu tak payahlah kita sibuk- sibuk nak carikan isteri untuk dia. Dia tu sebenarnya dah kahwin!”
“Ha? Bila?”
“Dah lama dah …”
“Eh kenapa Ida  tak tahu Kak? Dengan siapa dia kahwin? Dia kahwin senyap-senyap ye? Tak patut betul punya adik, kakak sendiripun tak tahu”.  Kata Ida sambil menggeleng-gelengkan kepalanya.
“Dengan siapa lagi, dengan kerja dialah”. Aku menamatkan suspen Shida .
“Lah  Kakak ni cakap berbelit-belit,  Ida  ingatkan betul-betul.. he-he he” ,  Ida ketawa tersengeh-sengeh kemudiannya.
“Eh betullah apa yang aku cakap ni, dia tu dah lama kahwin dengan kerja dia, siang malam pagi petang, sibuk memanjang, sayang sangat dengan kerja, dah kena “queen control “ dengan kerja..Kalau dia kawin dengan orang, aku rasa orang tu akan jadi isteri kedua dia, bermadu dengan isteri pertama dia tu ha..Kalau dia tak adil bagi giliran aku rasa tak ada isteri yang boleh tahan.  Apa tak nya kerja dari Isnin sampai Ahad. Entah bila hari dia berehat .” 
“Betul juga ye Kak.  Asyik keluar kem masuk kem, fasilitator sana fasilitator sini … motivasi sana, motivasi sini tapi diri sendiri tak ada orang nak beri motivasi untuk kahwin…hehehe. Geli hati pun ada rasanya …”
“Apa pulak geli hatinya?”  Aku bertanya kehairanan.  
“Ida   ada join sekali ceramah dia, eh dia pandai menyamarlah Kak.  Sampai kawan-kawan Ida  pun ingat dia dah kahwin.  Cakap pasal kekeluargaan macam orang dah kahwin.  Dah banyak pengalaman.  Yelah,  pengalaman orang,  boleh baca dari buku, dengar cerita atau tengok sendiri kan?  Tapi bagi kita yang tahu dia tu masih bujang rasa kelakarlah.”
“Agaknya sebab tulah dia takut nak kahwin, sebab dah banyak sangat pengalaman-pengalaman ngeri”. Aku mengagak.
“Cuba kau tanya  si Busu tu Ida. Apa sebab sebenarnya yang dia tak kahwin-kahwin lagi, ke frust dia dengan  Mak we lama tu tak habis-habis lagi?”  
“Ida dah tanya Kak, kes dia dengan Mak we lama tu dah lama tutup.  Buat masa ni dia belum bersedia nak kahwin, katanya dia tak nak aniaya anak orang”. 
“Apasal pulak nak aniaya anak orang.  Nak kata tak mampu semua dah ada, rumah ada, kereta ada, rupa kacak, pendapatan bagus, ke adik kita tu ada penyakit?”
“Tak Kak, dia tu lelaki sejati, macholah, cuma dia belum bersedia untuk membahagi dua masa dia di antara kerja dengan keluarga.  Sibuk”.  Ringkas Ida menjawab.
“Alah Perdana Menteri pun sibuk, peguam pun sibuk, cikgu macam akak ni pun sibuk..ada je kerja sepanjang tahun, periksa buku latihan, kertas periksa, kursus, belum lagi tugasan yang datang secara tiba-tiba daripada PPD atau Jabatan.  Kalau boleh nak pencen cepat macam abang Long kau tu.. tapi bila fikir dah pencen nak buat apa duduk rumah  baik lah aku kerja selagi boleh, dapat juga menambah amal jariah”.
Ida hanya tersenyum, diam tidak menjawab.
“Tengok ni, cuti-cuti hari Malaysia,  bukan dia tahu nak balik ziarah akak, telefon pun tidak..kita adalah teringat-ingatkan dia ” aku mengeluh.
“Ada Ida telefon tanya dia tak balik ke cuti hari ni? Dia kata dia tengah sibuk nak buat kertas kerja projek tentang 1 malaysia.  Dia kirim salam kat  Akak”.
“Tulah sibuk dengan 1 malaysia, orang cuti satu malaysia, dia haram…Tak sudah sudah dengan sibuk dia tu. Kalau kau jumpa dia,  kau cakap dengan dia, kak Long Kirim salam, dan beritahu dia offer hari tu masih lagi dibuka..while stock last”.
“Hah offer apa pulak ni Kak?  Ida tak tahupun”.
“Alah ..Kak Long ada cadangkan anak kembar kawan Kak Long, cikgu Timah tu..yang adiknya dah dicop orang, yang kakak tu Kak Long suruh dia ambil.  Dia jawab apa kau tahu?   Katanya dia orang tu kembar seiras, dia tak nak nanti confuse.  Akak jawabkan baguslah,   kau kan kawin lambat, kalau kahwin orang keturunan kembar,   nanti dapat anak kembar. Dua kali beranak dapat kembar dah jadi empat, tiga kali kembar dah enam. Kalau kau takut confuse bila dah kahwin nanti kau tindikkan bini kau tu buat tanda, kat hidung ke?”  Ketawa besar dia, last-last dia jawab “nantilah Kak saya buat solat istikharah dulu.”  Banyaklah dia punya istikharah sampai sekarang ni senyap aje”.  Ida hanya tersenyum.
“Hah kau bila pulak, umur dah tiga puluh lebih bila nak kahwin, kau tu Kak Ngah sepatutnya kau dulu yang kahwin, dia tu adik kau”. Aku beralih arah perbualan.
“Alah saya lain Kak, saya perempuan, kalau saya nak kat orangpun tak kan saya pulak nak meminang orang lelaki”. Jawab Ida sambil menggaru-garu kepalanya.
“Tak pe, mari Akak pergi pinangkan. Ok apa?  Bukannya bertentangan dengan hukum. Kau pun bukan calang-calang perempuan, peguam lagi”.  
“Ah malulah, nanti orang kata perigi cari timba”.
“Eh apa salahnya kalau periginya air jernih, timba pulak baik tak bocor, cedok ajelah buat minum ke, basuh bajuke, buat mandi ke…”
“Ah, Kak Long tu dah mulalah melalut…”
“Aku bukan melalut, nasihat…Eh cubalah kau dengar ni.   Kau sibuk  kerja siang malam cari duit banyak-banyak nak buat apa?  Pada siapa kau nak wariskan?  Suami tak ada anak tak ada.  Dahlah kita ni tinggal tiga beradik, anak Akak pun tiga aje, kau tak kahwin   Si Busu tak kahwin.  Tak rasa sunyi ke?”
“Apa Akak nak susahkan nanti harta Ida, Ida  wariskan pada adik-beradiklah, anak buah , sepertiga Ida wakafkan. Habislah.” mudah saja Ida menjawab.
“Ha ah, kaya le Akak, si Busu bagi satu pertiga, engkau bagi satu pertiga.  Eh rugi tau, tak ada anak soleh yang hendak mendoakan kita bila dah mati nanti.  Tengok aje mak abah kita, nasib baik ada kita tiga beradik boleh juga tiap-tiap hari lepas solat kita sedekahkan  al-Fatihah kepada mereka.  Kan Nabi kata apabila mati seseorang anak Adam itu maka terputuslah segala amalannya melainkan tiga  perkara: Ilmu yang dimanfaatkan, sedekah jariah dan anak soleh yang sentiasa mendoakannya”.
“Yelah Kak, hah Akak tolong carikan!  Carikan untuk Ida satu, si Busu satu.  Boleh kita orang kahwin serentak.  Ida nak yang handsome,  macam Fahrin Ahmad, pandai buat kelakar, bla..bla..”.
“La  budak  bertuah ni banyak pulak songelnya, kalau jodoh ni boleh cari kat pasar tu dah lama akak belikan untuk kau orang.  Usahakanlah.  Kan banyak petua-petua pakar motivasi tentang cara-cara  mencari jodoh tu.  Berdoalah banyak-banyak :  Rabbana  hablana min azwajina wazurriatina qurrrata akyun waj alna lilmuttaqina imamaa.    Rajin-rajin join usrah atau jamaah di masjid atau aktiviti kemasyarakatan, bawak-bawak bercampur dengan orang, jangan asyik dengan kertas-kertas aje”.  
“Ha satu lagi senyum selalu bila jumpa orang.  Akak tengok muka kau orang ni serius semacam.   Yang lelaki tu oklah juga kalau serius, yang kau ni perempuan, cuba manis-maniskan muka tu, lemah-lembutlah sikit.   Mentang-mentanglah  ahli persatuan seni silat cekak.   Garang semacam, lagak macam panglima aje.   Kok ye pun peguam  pendakwaraya, bila bercakap dengan kawan-kawan  tu tak kan tak pakai bunga-bunga bahasa ke, berpantun seloka ke sekali-sekala barulah bila orang dengar orang kata,  eh jiwang sentimental juga peguam ni.  Apa kata budak-budak sekarang ni …ayu gitu?”
“Ha, ha, ha..”Ida ketawa besar.  “Sudahlah tu Kak geli ketiak Ida”.
“Tulah kau bila aku cakap kau kata geli ketiak lah, geli itulah, inilah. Aku nak pasangkan dengan ustaz, kau kata adik Akak ni tak macam ustazah, nak pasangkan dengan lawyer kau kata nanti asyik berbahas macam dalam mahkamah, Akak carikan motivator nak?  Akak ada kenal seorang motivator, adik kawan kakak, umur dah 42 tahun, bujang terlajak, dulu tak nak kahwin-kahwin sekarang ni baru tergerak hati.  Dia nak cari budak baru keluar U, kakaknya  kata: “ ingat kau  muda lagi…”. 
Agaknya dia tak rasa dia tua kot sebab asyik beri motivasi pada budak –budak sekolah, remaja, belia-belia, sedar-sedar umur dah 42.  Baik orangnya, berbudi bahasa, beragama,  rupa pun ala-ala hero Hindustan.  Kakaknya ada juga sebut-sebut dengan Akak. Macam mana?  Boleh?”
“Bolehlah kalau Akak nak cuba”. Ida tersenyum kelat.
“Eh apa pasal Kak Long pulak nak cuba, kaulah cuba.  Kau cuba tengok dia dulu.  Kita ajak dia dan keluarga dia datang berkenalan di rumah Akak.  Lepas tu kau orang masing-masing buatlah solat istikharah.  Ataupun bagi tengok gambar dulu, solat istikharah lepas tu datang rumah.  Bukanlah maknanya   datang rumah, tengok  mesti jadi.  Kita kenal-kenal aje dulu, tengok mak bapaknya, kawan-kawannya, lihat isi hatinya, lihat fikrahnya, kalau sesuai dengan kita, sesuai dengan petunjuk Allah barulah kita kira jadi.  Orang kata kalau nak cari pengantin perempuan tengok emaknya, kalau nak cari pengantin lelaki tengok kawan-kawannya”.
“Habis Ida ni mana ada emak lagi macam mana orang nak tengok emaknya?”
“Kak Long ni tak macam emak Ida ke?  Siapa yang bela kau orang selama ni? Nyaris-nyaris Kak Long pun tak kahwin tau, nasib baik Abang Long tu sudi terima Akak dan kau orang semua”. 
“Ye Kak, janganlah sedih.  Ida sedar semua tu.  Saje je nak tengok macam mana  “Mak Ida”  ni”. 
“Akak seronok berguling-guling kalau kau jadi kahwin dengan  si Muaz  ni.  Akak memang suka”.
“Oh Muaz namanya.  Hari tu Ustaz Muaz bin Muhammad,  kali ni Muaz bin Jabal ke?  Macam nama anak Akak jugak. Tak ada nama lain ke Kak?” 
“Bukan Muaz bin Jabal  tapi Muaz bin Jabbar, alah nama macam  sahabat Nabi, mudah-mudahan perangai  pun  macam sahabi.”  
 Aku berharap sangat agar Ida mahu menerima cadanganku  kali ini.  Memanglah jodoh Allah dah tentukan  tapi kalau kita tak usaha tak jadi juga.  
Tuhan satukanlah hati-hati kami dalam mencintaimu, jangan satukan hati-hati kami dalam memaksiatimu.  Permudahkanlah urusan kami ya Allah…Amin.  

TAHUN BARU

| | 0 pandangan



TAHUN BARU

TAHUN DEMI TAHUN MENDATANG
TAHUN DEMI TAHUN BERLALU.

KITA KETAWA, KITA MENANGIS
KITA BERJALAN DAN KITA BERLARI.

KIRANYA,
APA YANG KITA CARI DALAM HIDUP INI HANYA DUA:
KEJAYAAN DAN KEBAHAGIAAN.

BERJAYAKAH KITA DALAM KEBAHAGIAAN?
BAHAGIAKAH KITA DALAM KEJAYAAN?

JAWAPANNYA,
HANYA ADA DALAM DIRI...

MARI,
MARI KITA KEJAR KEJAYAAN,
MARI KITA CARI KEBAHAGIAAN,
MARI KITA KUKUHKAN AZAM,
SELAGI RUANG DAN PELUANG MASIH ADA.

MUDAH-MUDAHAN,
TAHUN BARU MENANTI
DENGAN 1000 KEJAYAAN
DENGAN 1000 KEBAHAGIAAN.

NAMUN,
KEJAYAAN DAN KEBAHAGIAAN HAKIKI
HANYA AKAN DITEMUI
DALAM REDA ILAHI.



Ilhamrasa: haida.ma

quick update :)

| | 0 pandangan

salam..

dah berlapuk dah blog ni..

bila agaknya nak update

*menanti ilham datang menjelma*

dari - BONDA